gece bir şiir bırak

“Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa Bil ki seni düşünüyorum”

... Bir şiir istersin içinde benzetmeler olan, Kusura bakma sevgilim, Heybemde sana benzeyecek kadar güzel birşey yok... dinleyelim...

yalnızlık "Başka ne gelir elden? Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı Tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı!"

....Bir inancın yüceliğinde buldum seni bir kavganın güzelliğinde sevdim. bin kez budadılar körpe dallarımızı bin kez kırdılar. yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz bin kez korkuya boğdular zamanı bin kez ölümlediler yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz. bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! ... Adnan Yücel

Ağlasam sesimi duyar mısınız, Mısralarımda; Dokunabilir misiniz, Göz yaşlarıma, ellerinizle? Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu Bu derde düşmeden önce. Bir yer var, biliyorum; Her şeyi söylemek mümkün; Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum; Anlatamıyorum.

Denizle tuz gibi karıştı aklım Bir sana tutkunum,bir sana düşman Kalbim avucunda yok gizli saklım Bir sana tutkunum,bir sana düşman Dalgalara yenik düştük yüreğim, Yelkenler perişan yerde direğim Gel gitlere boyun eğdi yüreğim Bir sana tutkunum,bir sana düşman Bir sevda zedeyim köhne kayıkta , gönül anaforda can kayalıkta Temmuz güneşisin sen aralıkta Bir sana tutkunum,bir sana düşman yıldız kenter

Seni ilk gördüğüm gün bir martı oydu iki gözümü de... (bkz: küçük iskender)

Kendimi uzun uzun anlatmak ve susmak arasında gidip geliyorum çoğu zaman. Hiçbir zaman tam anlamıyla hissettiklerimi anlatamayacağımı, Anlatsam bile anlaşılmayacağımı bildiğimden susmayı tercih ediyorum. Hatta içimde biriktirdiklerimi kendime bile anlatmıyorum. Yazıp yazıp siliyorum hep, cümlelerimi toparlayamıyorum. Bir şeyler yolunda değil biliyorum fakat inatla her şey yolundaymış gibi davranıyorum. Bazen düşüncelerimin arasında kayboluyorum ve bazen de düşünmekten kaçıyorum. Böyle nereye kadar devam edecek diye sormuyorum artık kendime. Çünkü cevabını bilmiyorum. Sadece bir köşeye çekiliyor, sessizce yolunda gitmeyen ne varsa bir an önce son bulmasını bekliyorum. Göğüs kafesim ise patlayacak gibi. Sussam kalbimin feryadı çökertiyor zihnimi. Hani uzun uzun konuşmak ile susmak arasındayım ya bu tüketiyor işte beni. Yazılarım bile tükeniyor. Parmaklarımın arasındaki kalem oynamıyor. Keşke tek susan dilim olsaydı diyorum. Tek susan dilim olsaydı da en azından kalemim içimin yangınını dökseydi satır satır. Kimse okumasa bile yüreğim soğurdu, zihnim sakinleşirdi belki.

Ruhumu ruh edenim Hangi bulutta kayboldu vakit Göğe bakar arar gözlerim Bilmem kaçıncı derd oluştur bu Ruhumu ruh edenim Sızlar mı gönül paren İlmekler işledim hissine Bekler dururum sen ol diye